Op de terugweg van een vergadering in het Jeugdcentrum van Prosperdorp viel het typische sonore geluid van de Ransuil meteen op. Het duurde niet lang of we ontdekten dat er in de buurt van de kerk meerdere exemplaren aanwezig waren.

De Ransuil is een kleinere, slanke uilensoort, met opvallend lange, vaak omhoog gerichte oorpluimen. Samen met de oranjegele ogen is het meteen duidelijk met welk soort uil je te maken hebt. Ransuilen komen vooral voor in landschapstypen die gekenmerkt worden door open veld en de aanwezigheid van voldoende veldmuizen. Niet zo verwonderlijk dus, dat we ze nu tegen beginnen te komen in het grenspark. In de winter verzamelen groepen van de Ransuil zich immers maar wat graag in de buurt van gebieden waar veel eten te vinden is. Eens te meer een teken dat de groeiende biodiversiteit van het grenspark een mooie toekomst tegemoet gaat.

Het valt niet mee om op de inderhaast getrokken foto 'onze' Ransuil terug te vinden, maar wie weet kom je ze zelf wel tegen bij je eerstvolgende bezoek aan Grenspark Groot Saeftinghe. Behalve de al genoemde kenmerken herken je de Ransuil aan zijn geelbruin gemarmerde verenkleed. Vanuit de juiste hoek lijkt het wel boomschors, wat het natuurlijk niet makkelijker maakt om ze te spotten. De buik van een Ransuil is licht roestgeel met donkere lengtestrepen en hij heeft dik bevederde poten. Kom je te dichtbij, of voelt de Ransuil zich anderszins bedreigd, dan maakt hij zich zo klein mogelijk en komt het ranke figuur nog beter tot zijn recht. Wat je dan gelijk ook mooi kunt zien, is de contrasterende kleur van het opvallend ronde gezicht.

Ook in het grenspark geweest en de Ransuilen gespot? Misschien heb jij wel betere foto's gemaakt dan wij. Voel je vooral vrij om ze hieronder te posten!