Wie een jaar geleden durfde verkondigen dat we deze Kerst opnieuw zouden worden teruggeworpen op onze naaste familie, het eigen gezin of zelfs nog minder, zou in zijn gezicht uitgelachen zijn. Toch zien we ook dit jaar Kerst weer in de greep van het C-woord. Iets minder strak, misschien raken we er zelfs al een beetje aan gewend, maar niettemin toch niet zoals we het met zijn allen graag zouden willen. Niet met zijn allen, dat vooral. Ook hier in Grenspark Groot Saeftinghe voelen we de druk van de maatregelen. Moeten activiteiten op het laatste moment worden aangepast of afgelast. Hunkeren we naar die momenten waarop we wel kunnen samenkomen.

Raken we er aan gewend? Leren we er omheen te denken? Terwijl de wereld zoekt naar een uitweg groeit het grenspark gestaag door. Blijven we bouwen aan die onvermoede samenwerkingen die het project zo bijzonder maken. Achter de schermen en daar waar we kunnen voor het oog van de buitenwereld. Een nieuw samenwerkingsverband, een groots kunsttraject en tal van grote en kleine ontwikkelingen, Grenspark Groot Saeftinghe bruist als nooit tevoren. We durven het bijna niet te voorspellen, maar laten we er gewoon vanuit gaan dat we elkaar binnenkort weer in levende lijve zullen ontmoeten in het grenspark. Want dat is tenslotte wat we het beste doen, vooruit kijken!

Gelukkig Kerstfeest!

MgfZ